– Stefan, czy jeśli mówisz coś, a następnie robisz coś zupełnie innego, to jesteś hipokrytą, kłamcą czy po prostu idiotą?
– Ciężki dzień w pracy?
– Nie ironizuj Stefan. Od jakiegoś czasu, zaczynam dostrzegać ogromną przepaść w tym co ludzie robią i mówią, i zaczynam się zastanawiać, czy to jest ludzka mentalność, wychowanie, czy raczej jakiś psychologiczny system obronny?
– Podasz jakieś przykłady?
– Jest ich całe mnóstwo, ale najbardziej mnie irytuje:
1. Palacze: nieograniczona liczba dodatkowych przerw w pracy. Niepalący: każde wyjście trzeba wytłumaczyć
2. Biust: eksponowanie kobiecych piersi w reklamach i na billbordach – wszystko ok. Widok kobiety karmiącej piersią- szok i oburzenie!
3. Single: dorosły bezdzietny mężczyzna: wszystko w porządku. Dorosła bezdzietna kobieta: biedna, brzydka i na pewno porzucona.
4. Wypadki: zwykły obywatel naszego kraju powoduje wypadek – ukamienować przestępcę! Polityk czy inny celebryta – każdemu się może zdarzyć, na pewno jechał w ważnej sprawie, stąd nadmierna prędkość a te procenty we krwi-kto by na to patrzył, w końcu zawód wysokiego ryzyka.
5. Medialny przekaz: jak TVN obsmarowuje w swoim programie innych- wszystko ok, i jest zabawnie. Jeśli natomiast ktoś źle się o TVN wypowie – idą z nim do sądu. Cała działalność TVP to po prostu science-fiction, robiący sieczkę z mózgu wyborcom PIS.
6. Gruby vs chudy: jak widzisz kogoś większych rozmiarów – nie reagujesz. Widzisz osobę szczupłą – głupia anorektyczka i niespełniona modelka!
7. Biznes: stanowczy mężczyzna, który mówi to co myśli, wykazuje zdolności przywódcze. Stanowcza kobieta, która mówi to co myśli, jest apodyktyczną, arogancką i zarozumiałą jędzą.
8. Social media: inni kupujący zasięgi- oszuści szukający drogi na skróty. Ja kupująca zasięgi- tylko przecież testuję.
9. Emocjonalność: jeśli atakują mnie inni i zachowują się nieracjonalnie- mają ewidentne zaburzenia psychiczne. Jeśli robię to ja, to dlatego, że taki mam po prostu charakter, albo okres.
10. Walka kobiet o uprzedmiotowienie: Z jednej strony kobiety walczą o swoje prawa, a z drugiej kupują 50 Twarzy Greya w której w której kobieta, na własne życzenie, traktowana jest przez arcyzamożnego samca, jak ostatnia ścierka.
– To syndrom kalego.
– Syndrom kalego?
– Syndrom, czy też Prawo Kalego, używamy kiedy chcemy powiedzieć, że ktoś kieruje się w życiu zakłamanym systemem wartości, którego osią jest tylko własna korzyść. Konkretne postępowanie czy też rzecz oceniane są bardzo subiektywnie: dobrze tylko wtedy, kiedy przynoszą zysk oceniającemu, a źle kiedy wiążą się z nimi straty.
– A czemu Kalego?
– Wyrażenie nazwę swą wzięło od drugoplanowej postaci „W pustyni i puszczy”, sympatycznego czarnoskórego Kalego.
“Kali „pojęcia o złem i dobrem miał także aż nadto afrykańskie, wskutek czego między nauczycielem a uczniem zdarzyła się pewnego razu taka rozmowa: — Powiedz mi — zapytał Staś — co to jest zły uczynek— Jeśli ktoś Kalemu zabrać krowy — odpowiedział po krótkim namyśle — to jest zły uczynek. — Doskonale! — zawołał Staś — a dobry? Tym razem odpowiedź przyszła bez namysłu: — Dobry, to jak Kali zabrać komu krowy. Staś był zbyt młody, by zmiarkować, że podobne poglądy na złe i dobre uczynki wygłaszają i w Europie — nie tylko politycy, ale i całe narody.”
– Ok, czyli na chłopski rozum Kali ukradł krowę-dobrze, Kalemu ukradli krowę-źle. A co jeżeli Kalemu ukradziono krowę, którą on sam wcześniej ukradł?
